Dwudziesty drugi sezon obrączkowania dzikich sokołów wędrownych za nami. Spodziewaliśmy się, że będzie lepszy niż poprzedni, ale początek sezonu obrączkarskiego trochę ostudził nasz optymizm. W wielu gniazdach znajdowaliśmy znacznie więcej niż w poprzednich latach, niezalężonych lub zamarłych jaj, choć były i wyjątki, jak choćby kolejne stanowisko z pięcioma młodymi. Ostatecznie jednak okazało się, że ten rok okazał się lepszy od poprzednich i to głównie za sprawą leśnych gniazd, na których nam najbardziej zależy.

     Rok 2020 był wyjątkowo udany dla ekotypu leśnego. Zlokalizowano aż sześć nowych stanowisk. Dwóch z nich, spodziewaliśmy się już od roku. W 2019 roku pojawiła się para przy gniazdach reintrodukcyjnych w Nadleśnictwie Żmigród. Samiec wykluty w 2017 roku w sąsiednim nadleśnictwie, samica natomiast przyleciała do nas z Czech, gdzie wykluła się w roku 2018 na półce skalnej. Samica w zeszłym roku była jeszcze za młoda na lęgi (chociaż czasami się zdarzają lęgi rocznych samic). Para zajęła terytorium, a gdy na jej terenie pojawiły się młode sokoły z reintrodukcji, dokarmiały je. Dzięki temu wypuszczone sokoły miały zapewnioną najlepszą możliwą opiekę. Po sezonie, dzięki wsparciu WFOŚiGW we Wrocławiu, zainstalowaliśmy w gnieździe kamerę, a podgląd udostępniliśmy na naszej stronie. Ptaki otrzymały imiona Borek i Zdenka. Dochowały się czworga piskląt. W trakcie sezonu z jednego gniazda reintrodukcyjnego wypuścilismy kolejne sokoły, którymi para się zajęła. Można było dzięki temu niejednokrotnie zastać w gnieździe zarówno młode własne jak i adoptowane.

    Drugie spodziewane gniazdo było w Nadleśnictwie Cybinka, gdzie już w zeszłym roku przebywała para również z roczną samicą, którą uwieczniła fotopułapka zainstalowana na platformie dla rybołowów. W tym roku para złożyła dwa jaja i odchowała jedno młode. Podczas kontroli gniazda w okresie przewidywanego obrączkowania okazało się, że w gnieździe są jeszcze jajka. Kontrola odbyła się za pomocą drona, dlatego nie wiedzieliśmy, czy jaja zamarły, czy był to późny lęg. Na szczęście po trzech tygodniach, na początku czerwca, okazało się, że w gnieździe jest jedno młode.  Był to jeden z najpóźniejszych lęgów, które mieliśmy w planach zaobrączkować.

     Kolejne stanowisko znalezione zostało przez Łukasza Ławickiego w Nadleśnictwie Chojna. Platforma dla rybołowa była zamontowana na prawie czterdziestometrowym modrzewiu. W gnieździe zastaliśmy dwa młode.  Następne gniazdo znalazł leśniczy Leszek Stankiewicz w Nadleśnictwie Wałcz podczas kontroli również platform dla rybołowa. Para dochowała się czterech młodych.  Kolejne stanowisko sokoła zlokalizował leśniczy Marcin Kaczmarek w najbogatszym w sokoły Nadleśnictwie w Polsce - w Barlinku. Jest to już czwarte stanowisko w tym nadleśnictwie. W gnieździe były trzy młode. Bardzo późny lęg odbył się w gnieździe reintrodukcyjnym w Nowych Ramukach. Dzięki zamontowanej fotopułapce termin obrączkowania mieliśmy zaplanowany na 19 czerwca a wcześniej zakończylismy obrączkowanie już 3 czerwca. Sezon był praktycznie już z początkiem czerwca zakończony.

    W niedzielę, 7 czerwca otrzymujemy telefon, że na terenie Nadleśnictwa Torzym znaleziono kolejne gniazdo z dwoma młodymi. Znalazca, Wiesław Nowak, leśnik z sąsiedniego nadleśnictwa, zauważył sokoły wracając z polowania. Już następnego dnia byliśmy na miejscu zaobrączkować dwa młode. Było to jedyne z sześciu nowych tegorocznych stanowisk leśnych w gnieździe naturalnym, należącym do kruka. Wszystkie pozostałe pary zajęły platformy dla rybołowów lub założone specjalnie dla nich. W tym miejscu wypadałoby podziękowac za realizację dużego projektu skierowanego na ochronę rybołowa realizowanego przez Komitet Ochrony Orłów, w ramach którego zainstalowano dużą ilość platform, które, jak się okazuje, są też bardzo atrakcyjne dla sokołów. 

    Gdy sezon sokoli już praktycznie się zakończył, łącznie z licznymi w tym roku reintrodukcjami, w lipcu dostajemy infromację od naszego "etatowego" opiekuna sokołów, Marcina Kaczmarka, że na jego terenie jest jeszcze jedna para z młodymi. 12 lipca jedziemy je zaobrączkować. W gnieździe były trzy młode, ale już na tyle duże, że podczas wchodzenia jeden z młodych wystartował z gniazda znajdując miejsce obserwacyjne na sąsiednim drzewie. Pozostałe dwa młode udało się bezpiecznie zaobrączkować. Okazało się, że jest to para, która w zeszłym roku gniazdowała w sąsiednim Nadleśnictwie Strzelce Krajeńskie, gdzie intensywnie walczyła o gniazdo z rybołowami. Walkę co prawda wygrały, ale gniazdo nie nadawało się do złożenia jaj przez sokoły. Prawdopodobnie z tego powodu ptaki musiały znaleźć nowe gniazdo, przez co nastąpiło znaczne opóźnienie lęgu. 

     Obrączkowanie w lasach zaczęliśmy natomiast od stanowiska w Nadlesnictwie Trzebież, które możemy na żywo podglądać od kilku lat. W gnieździe wykluły się cztery młode. Niestety dwa młode zginęły w wyniku nocnych ataków puszczyka, co zostało uwiecznione na filmach z podglądu. Na szczęscie dorosłe sokoły obroniły pozostałe  młode przed kolejnymi atakami puszczyka. Zaobrączkowaliśmy przez to tylko dwa młode. Następnego dnia cztery młode zostały zaobrączkowane w Nadleśnictwie Barlinek. W Nadleśnictwie Dębno były trzy młode. W Nadleśnictwie Kłodawa, gdzie w zeszłym roku spadło gniazdo z młodymi, w tym roku  były trzy młode. Przedostatnie gniazdo w Nadleśnictwie Mieszkowice, w którym udaje się wyprowadzać młode co drugi rok. W drugim sezonie lęgowym w roku 2017, podczas wysiadywania jaj gniazdo w wyniku silnych wiatrów spadło i lęg został stracony. Po odbudowie gniazda w roku 2018 ptaki odchowały trzy młode. Wiosną 2019 w okolicach gniazda znaleźliśmy prawie cały komplet piór samicy a niedaleko tego miejsca okazałą wyplówkę puchacza. Samiec nadal był obecny w rewirze, co dawało nadzieję, że do następnego sezonu znajdzie sobie samicę. W tym roku z nową samicą para wyprowadziła trzy młode. Co się wydarzy w przyszłym roku aż strach pomysleć. Liczymy jednak, że zła passa się zakończy i wszystko potoczy się dalej pomyślnie. Ostatnie planowane obrączkowanie, to Nadleśnictwo Nowe Ramuki. Para w tym roku zajęła gniazdo reintrodukcyjne. Podczas kontroli gniazda w okresie potencjalnego obrączkowania okazało się, że w gnieździe są jeszcze jaja. Pozostawiliśmy tam fotopułapkę, aby na bieżąco wiedzieć, co się dzieje w gnieździe i na obrączkowanie przyjechaliśmy 19 czerwca obrączkując trzy młode. 

     W zeszłym roku, w Nadleśnictwie Strzelce Krajeńskie - drugim stanowisku w tym nadleśnictwie - na platformie dla puchacza nowa para dochowała się piątki młodych. Wiosną tego roku ptaki były widziane w rewirze ale podczas kontroli gniazda dronem gniazdo okazało się puste. Przed sezonem jednak w gnieździe została zainstalowana fotopułapka. Po jej demontażu okazało się, że w gnieździe było pięć jaj. Niestety pod koniec inkubacji w gnieździe zaczął pojawiać się tajemniczy gość, który systematycznie wybierał jaja. Sam się nie załapał na żadnym zdjęciu, ale z zachowania samicy wnioskujemy, że mogła to być kuna. Podobna sytuacja była w Nadleśnictwie Goleniów, gdzie w zeszłym roku nastąpiła strata z nieznanych nam powodów a w tym roku fotopułapka zamontowana w gnieździe uwieczniła obecność już tylko kuny. Mamy nadzieję, że sokoły znalazły sobie inne bezpieczne gniazdo.

     W zeszłym roku w gniazdach nadrzewnych wykluło się 29 młodych, w tym roku gniazda opuściło już 41 młodych sokołów, co jest najwyższym przyrostem w historii.

     Rok 2020 był pod względem reintrodukcyjnym również bardzo dobry. Wypuściliśmy łącznie 108 młodych sokołów. Dwa sokoły zostały również reintrodukowane przez Polski Związek Łowiecki w Lubartowie koło Lublina. Ze względu  na dużą ilość wypuszczonych w tym roku ptaków, musieliśmy tymczasowo reaktywować czwarte miejsce, tj. Nadleśnictwo Barlinek, gdzie ze względu na istnienie kilku stanowisk lęgowych sokoła wędrownego, już zaprzestaliśmy wsiedleń. W Nadleśnictwie Wlocławek wypuściliśmy 33 sokoły, W Nadleśnictwie Żmigród - 30 ptaków, Nadleśnictwo Nowe Ramuki - 20 osobników, Natomiast w Nadleśnictwie Barlinek - 25 sokołów. Ptaki pochodzi z hodowli w Polsce, Niemczech, Czechach i Słowacji. 

    Monitoring i reintrodukcje zostały sfinansowane w ramach dotacji unijnej Infrastruktura i Środowisko, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska we Wrocławiu, Nadleśnictwa Nowe Ramuki oraz środków własnych stowarzyszenia pozyskanych z 1% przy wsparciu , Barlinka S.A., innych firm i osób prywatnych oraz ORLENu jako Partnera projektu.